ستارگان دروغ و خیانت
جمع آوری آراء ، نظرات ، مقالات و یادداشتهای پراکنده ناریا (آقای ناصر پورپیرار)
ستارگان دروغ و خیانت
جمع آوری آراء ، نظرات ، مقالات و یادداشتهای پراکنده ناریا (آقای ناصر پورپیرار)نقد کوتاه انتخابات ریاست جمهوری ایران و انتصاب حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی به عنوان پرزیدنت Presidet of Iran ، ایران
محمد رضا
حالا که اب ها از اسیاب افتاده لاجرم باید که نان بیات میل کنید. به طور معمول با وجود فضای رقابت در هر انتخابی تعدادی معترض به نتایج اراء ظهور می کنند و برای جا به جا کردن چند رای انواع اتهامات را به یکدیگر می بندند و بارها کیسه و صندوق اراء را بارخوانی می کنند و به اصطلاح مو را از ماست می کشند. فقدان فضای رقابت و ابراز رضایت پیشاپیش از هر نتیجه ای موجب شد که نه فقط رقبا مزاحم نشر ابرازی و نهایی نشوند، بل از پل کالج تا دربار عربستان و چین و ماچین برای برپا کنندگان ان هورا بکشند. در چنین فضای رضایت محض، از نظر فنی حتی اگر برای آقای روحانی 25 میلیون رای هم احصا و اعلام می شد باز هم رقبا چنان که دیدیم به جای اعتراض لبخند و تبریک تحویل می دادند. واقعا که در حوزه موضوع شاهد دیدار از یک شاهکار استراتژیک جهانی شدیم.
آمون : این هم در مورد همسران نامزدهای ریاست جمهوری، اسم و فامیل و سغل و غیره به نقل از لینک زیر :
http://www.zigil.ir/archive/13488/همسران-نامزدهای-انتخاباتی-به-چه-کاری-م/
همسران نامزدهای انتخاباتی به چه کاری مشغولند؟
خانه » اخبار روز » سیاسیکد مطلب: ۱۳۴۸۸تاریخ انتشار: یکشنبه ، ۱۹ خرداد ۱۳۹۲-ساعت: ۰۹:۱۱مشاهده: ۲,۵۳۰
«ملکه»،«بانوی اول» و... همگی عناوینی هستند که سرنوشت و نقش این زنان را در اجتماع شان رقم می زنند.زندگی مشترک اغلب آن ها در سایه سیاست آغاز می شود و نقش آن ها در اجتماع نه به عنوان یک«زن» بلکه به عنوان«مشاور»،«همراه»و «حامی» رجال سیاسی از دیرباز تا کنون در انواع نظام های سیاسی ،از «سلطنتی»تا«جمهوری» مرسوم بوده است.
آمریکا یکی از کشورهایی است که «بانوی اول» یا همسر رئیس جمهور در اقدامات و تصمیمات رئیس جمهور نقش عمده ای را ایفا می کند.در ایران نیز ما شاهد زنانی بوده ایم که با شکستن قلیان هایشان پا ا ز حرمسرا فراتر گذاشته اند و با کسب مقام«نایب السلطنه» در امور فرهنگی و اجتماعی ایفای نقش کرده اند،اما این مسئله هیچ گاه رسمیت نیافت.
از سال1388 نقش همسران رجال سیاسی در انتخابات ریاست جمهوری ایران پررنگ تر از همیشه نمود یافت و «انتخابات ریاست جمهوری» به کلیدی تبدیل شد که شاید «در» دیگری را به روی زندگی آنها گشود.
چالش و مبارزه پیش رو سبب شد آن ها بار دیگر با مردان منتخب خود تجدید پیمان کنند و دوشادوش آن ها در جبهه انتخابات حاضر شوند.امروز نیز همسران برخی از نامزدها به تبع هم قطارانشان همگام با مردان خود در مسیر انتخابات حاضر شده اند. در این میان زنانی هم وجود دارند که شاید نقش و کنش مستقیمی در عرصه سیاست نداشته اند و به همین دلیل آنچنان که باید شناخته شده نیستند اما این زنان سال های بسیاری را در کنار مردان سیاست گذرانده اند.
روز 24 خرداد، علاوه بر اینکه در سرنوشت مردم ایران تاثیر مهمی خواهد گذاشت، اتفاقات ویژه ای در زندگی 8 تن از زنان ایران زمین رقم خواهد زد. زنانی که همسرانشان با هم به رقابت پرداخته اند تا راهی ساختمان پاستور شوند. آنچه می خوانید ماحصل بررسی زندگی خانوادگی کاندیداهای این دوره از انتخابات ریاست جمهوری است.
در پایان باید این نکته را یادآور شد، اگرچه همسر رئیس جمهور در ایران یک «عنوان» مرسوم در عرصه سیاست به شمار نمی رود ولی نباید از تأثیر این زنان بر اقدامات رئیس جمهور غافل شد.
بنابراین،حضور یا حضور نیافتن آن ها در تبلیغات انتخاباتی همسرانشان می تواند فرصتی برای معرفی دیدگاه رئیس جمهور آینده به «مسئله زنان» و اقدامات آنان در راستای «ارتقای جایگاه زنان» به عنوان بخش کثیر و موثر اجتماع باشد.
حمیده مروج تفرشی:
زنی از خطه کویر و شهر یزد. موفقیت های تحصیلی او در سال های مدرسه با کسب رتبه10 در دانشگاه و قبولی در رشته پزشکی به اوج خود رسید. ازدواج او در 21سالگی با محمدرضا عارف، سیاست را به رکن سوم زندگی مشترک آنها بدل ساخت.
سال های زندگی اش با عارف همواره با فراز و نشیب هایی همراه بوده است، او در کنار انجام وظیفه مادری برای سه پسرش به ادامه تحصیل می پردازد و اکنون به عنوان پزشک متخصص و عضو هیات علمی در دانشگاه تهران فعالیت می کند.
پایگاه اجتماعی او تنها منوط به سابقه سیاسی همسرش نیست و به عنوان اولین مبتکر تولید «پوست ترمیمی» در میان متخصصان این رشته زنی موفق و نام آشنا ست. تفرشی در این روزهای مانده تا انتخابات با چهره ای بشاش و دور از انتظار، دست در دست همسر در میدان های انتخاباتی حضور می یابد.
طیبه ماهروزاده:
چهره ای سرشناس و فعال در حوزه علوم انسانی. آغاز فعالیت و تحصیل او در حوزه فلسفه و تولید محتوا به ازدواجش با غلامعلی حدادعادل بازمی گردد. از آن زمان تاکنون در سمت های اجرایی بسیاری چون مشاور وزیر علوم در امور زنان و خانواده، مدیر دبیرستان فرهنگ دختران، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، مدیر پژوهشکده مطالعات زنان دانشگاه الزهرا، عضو هیات موسس انجمن فلسفه ایران، عضو هیات امنای سازمان انجمن اولیا و مربیان، موسس شبکه زنان دانشمند مسلمان و سردبیری چندین مجله تخصصی و... ایفای نقش کرده است که البته موقعیت خانوادگی او در این موفقیت ها بی تاثیر نبوده است. موقعیت اجتماعی ماهروزاده و حضور همگام درکنار همسرش، او را بیش از پیش بر سر زبان ها آورد و انتظارات را از او به عنوان یک زن فعال و مولف، در حوزه «زنان» و «علوم انسانی» بالا برده است.
زهراسادات مشیر:
زنی از محله ی طرقبه که چند سالی است همسایگی اش با محمدباقر قالیباف در ساختمان بهشت تهران، او را به چهره ای سرشناس تبدیل کرده است. دوران دبیرستان را تمام نکرده بود که امام (س) ،صیغه عقدشان را جاری کرد و زندگی او با مردی نظامی آغاز شد. ازدواج نه تنها مانعی برای ادامه تحصیل و فعالیت های اجتماعی اش نبود بلکه راه او را برای دستیابی به مشاغلی چون مدیریت اداره فرهنگی واجتماعی امور بانوان شهرداری تهران و مشاور شهردار هموار کرد.
روی دیگرش، چهره ای فرهنگی و ادبی است که شعر می گوید، نقاشی می کند و جامعه شناسی را به عنوان پیشه علمی برای خود برمی گزیند. استعفای مشیر از سمت اولش در ایام نزدیک به انتخابات و سوابق اجرایی او نشان از حضور فعال در دولت احتمالی همسرش دارد.
معصومه خدنگ:
زنی که محسن رضایی از طریق امام جماعت مسجد احمدیه نارمک و به عنوان عضوی از خانواده ای انقلابی با او آشنا شد و ازدواج کرد. او در تمام سال های جنگ و بعد از آن در کنار همسر، فراز و نشیب های بسیاری را تجربه کرد و دور از هیاهوی فعالیت های سیاسی به عنوان زنی خانه دار و مانند هر مادری به امور فرزندان مشغول بود، هرچند او و فرزندانش نیز از امواج سیاست مصون نماندند.
با این حال حضورش در کنار محسن رضایی برای ثبت نام در انتخابات88، نام و چهره او را برای همگان آشنا ساخت و شاید نشان از حمایت بی چون و چرای او از همسرش دارد. حتی مرگ مشکوک پسرشان نیز نتوانست خللی در حمایت او از رضایی وارد کند. همسر او در تمام انتخابات گذشته توفیقی نیافته است. اینک هر دو چشم به 24 خرداد 92 دارند.
فاطمه سجادی:
زنی نه چندان شناخته شده که همسرش نه تنها برای ایرانیان بلکه به عنوان مذاکره کننده ارشد ایران در مسئله اتمی برای خارجی ها نیز شناخته شده است. آن ها در سال 1371و اندک زمانی پس از بازگشت سعید جلیلی از جنگ با یکدیگر ازدواج کردند. حاصل این ازدواج یک فرزند پسر به نام حمید است.
سجادی دانش آموخته رشته پزشکی است و به عنوان یک پزشک عمومی دارای چهره ای مستقل از همسر است. در روزهایی که برخی از نامزدها سعی دارند در کنار همسرانشان در محافل تبلیغانی حاضر شوند و به این طریق کمکی برای کمپین تبلیغاتی آن ها باشند، خبری از حضور سجادی در کنار همسرش منتشر نشده و به نظر می رسد او حاشیه نشینی از هیاهوی انتخابات را بر حضور فعال در مجامع ترجیح داده است.
لیلا عنایت:
حال نوبت به دو زنی می رسد که در زندگی مردی از دنیای سیاست و طبابت نقش عمده ای ایفا کرده اند.همسر اول علی اکبر ولایتی، مریم ولایتی نام داشت.
و نوه محمدحسین خوشنویسان از اساتید خوشنویسی کشور بود و در خانواده ای متدین و فرهیخته رشد یافته بود. حاصل این ازدواج چهار فرزند پسر و دو فرزند دختر است که همگی متخصص و اهل علم اند، اما فوت ناگهانی پایانی بود بر زندگی مشترک آن ها.
همسر دوم ولایتی، لیلا عنایت; چند سالی است که به جمع خانواده ولایتی وارد شده است. او هم مانند همسر اول «خانه داری» و مدیریت امور خانه را به فعالیت در عرصه سیاست و حضور در اجتماع ترجیح داده است. اما گفته ها و نقل های ولایتی درباره او گواه بر حمایت همه جانبه او از همسرش دارد.
راضیه سلیمی:
متولد تهران است اما آرامش کویر را از پدر کاشانی و شجاعت را از مادر تبریزی اش به ارث برده است. همین روحیه سبب شد تا در 17 سالگی و مدت کوتاهی بعد از اتمام تحصیلات دبیرستانی محمد غرضی را به ازدواج بپذیرد. او در تمام سال های مبارزه، جنگ و سازندگی در کنار همسر ماند و در محیط خانه به تربیت چهار فرزندش و خانه داری پرداخت. هرچند سلیمی هیچ گاه پا به عرصه سیاست نگذاشت ولی پیشینه سیاسی همسرش نشان از حمایت همه جانبه او از این مرد سیاسی و ایستادگی اش در برابر مشکلات دارد.
همسر حسن روحانی نیز چهره ای کمتر شناخته شده در عرصه امور اجتماعی و سیاسی است. اما با وجود تلاش های بسیار برای کسب اطلاعات بیشتر و دقیق تر برای توضیح نقش ایشان در زندگی حسن روحانی با پاسخ مثبت از سوی نزدیکان و ستاد انتخاباتی ایشان مواجه نشدیم.
هر چند خبرگزاری ایسنا در تاریخ 1391/8/7 در گزارشی به نقل از آقای حسن روحانی نوشت : انتخاب همسر توسط خانواده ام صورت گرفت و خانواده اصرار داشتند که من ازدواج کنم. سن من هم حدود 20 سال بود . پدرم اصرار داشت، مادرم هم همینطور، من هم خیلی بی میل نبودم.
